Zamansiz yuklemsiz oznesiz bir cumle kalibinin en saf en derin yokluklarina hapsolmak. Sarfedilen kelimelerin izafiyet teoremine dayali fiziksel metafiziksel tanimsizligin esit oldugu bos kumenin ceperlerine yapisip kalmak. Ne kadar verirsen o kadar almalisin soz grubundan olusmus bos bir kisiligin belki de ilk defa gizli ve onemsiz oznesi olmak. Keliminin ucunun surekli seni acitmasi kimsenin yureginde sakli bir yere sahip olamamak … yalnizliksa evet ben yalnizim.. tipki o ruyalarinizda gordugunuz bos ve anlamsiz benler gibi yalnizim..
Geriye donup birakilan bir daha hatirlanmayan kapanmamis bakkal hesaplarinin basrol oyuncusu..
Devrilen 2 kadehin sarhoslugunda kendini derya deniz’in bosluguna birakmak, arinmak icin yeterli safliktaki suyu aramak aramak ve aramak..
Bazen ne aradigini bilememenin kahredici yalnizliginda bir ucuncu kadehi yuvarlamak yaninda cerez niyetine kurutulmus bir omrun sessiz taniklarini damak tadina istirak etmesini seyreylemek ..
Yalnizlik bu olsa gerek..
Kimin serefine oldugu belli olmayan ama her seferinde kafa kafaya tokusturulan kadehlerin tok seslerini duyasiya kadar bir daha bir daha
-serefe!!! serefe hey hayt!!
Ben geldim serefine afili yalnizligim serefine .. uzun zamandir yoktun ortaliklarda kadim dostum gozlerimiz hep seni aramisti ne idugu belirsiz gizli oznelerinin yuklem olamamis fiillerine hapsolmus bedbahtliginda serefine hey hayt!!!
Hey hayt serefine .. onurlandirdin seref verdin masamiza..
Solgunsun bu aksam
Solmussun sen
Seni kimler soldurdu??
Hangi inancimin varliginin dayanilmaz hafifli neden oldu yercekimi ivmesi sklasinda ki ani artisa??
neydi seni senden alan.
Ben derya deniz
Sen deniz derya…
Akl-i balig olmamis dusuncelerin girdabinda bir oradan bir oraya savrulan. Kaybolan sokaklarin onunde uzayip giden beyaz cizgisinin senin seridine denk dusmemesi.. arinmamis kadehinin agirligi belki de..
Belki de arinmak istedim arindirmadilar..
Hadi dok icini durma oyle sende..
Bos kumem benim kesisim kumeni mi aramaktasin, yoksa saf suyu mu? Bedenini tum gunahlarindan arindirmak istercesine hasince savrulusu mudur kaleminin ucundan dokulenler..
Nedir? Insanlarin sahtelikleri mi? sahte olmak bu kadar mi basitlesti.. sahte olmak bu kadar mi basitlesti sahte olmak icin nedir bu sarfedilen sahte guluslerin anlam ve onemi…
Aksam aksam cok mu geldim ustune kusura bakma benden degil kaleminin ucunun sivriliginden kaynaklanmakta kelimelerinin pervasizca serseri mayin gibi ordan oraya savrulusu.. korelir birazdan kalemimde zaten o da yorgun duser elbet. Tukenmeyen ne ki zaten su koca hayatta? Ne ki? Ucundan kiyisindan yasam iste bizim ki de.. yasamin kiyisina gitmek ister bazen bu can gideyim bir goreyim der ama bulamaz yolunu. Hicbir serit birbirinin devami degildir cunku.
Iyisi mi bosver sende beni aldiris etme bu serzenilerime..
‘bu sensin’ de gec… cozumsuz bir esitlik haliyle!! Sonsuza bolmeye benziyor.. neyi bolersem boleyim ucurumun yasam kiyisina varamiyorum.
Sonsuza uzaniyor butun hepsi asla aradigimi bulamiyorum sarfedilmemis cumlelerin ziyanliginda cumleler kelimeler coplugunu doldurup duruyorum .
Kadehin biri gidip biri geliyor.. paralel olup kesisemeyen hayatlarin tekduzeliginde..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment